Kelimelerin başlı başına bir alem olduğunu okuduğumdan beri hayatımızdaki önemini vurgulayan yazılar, sözler durup dururken karşıma çıkıyor….
Hani olur ya.... Merak ettiğini sorarsın. Öylesine… Boşluğa…. Havaya uçar gider sorun…
Bir zaman sonra ise cevabı sanki kuş olur gelir karşına…
Bazen bir kitabın sayfasından çıkar, kimi zaman bir dizi karakterinin dudaklarından dökülür, Çoğu zaman ise sosyal medyada paylaşılan bir postta cevap olur sana…
Bugün Bitez’e tepeden bu manzaraya bakarken yine aynı düşüncelerle doldum.
Eski adının Ağaçlı olduğunu bildiğimiz bu belde, Ağaçlı denildiği için mi bu kadar yeşildi yoksa çok yeşil olduğundan mı Ağaçlı denmişti!
‘’Söz büyü’’ Yazı için ise ‘’Evrenle yapılan sözleşme’’ denildiğini duyduğumdan beri ben sana her baktığımda hep eski adınla hitap ediyorum!!!
Karşılaştığım herkese de, konusu açıldığında "Biliyor musunuz Bitez'in eski adı Ağaçlı imiş" diyorum. Sırf her daim yeşil kalman için inadına yeşili çağırıyorum...
Çünkü Mevlana derki; "İnsan her nefeste yeni birisi olur ve her nefes, içini doldurduğumuz kelimelerle bilmediğimiz bir aleme yolculuk eder; sonra da oradan hediyelerle geri döner."
